Посветено на Борјан

со голема благодарност од семејството Таневски



Агон Саити, добар пријател на Борјан од пинг-понгарскиот клуб, освои прво место на државното првенство за сениори (поединечно) за 2004/05 и му го посвети добиениот пехар на Борјан.

Уште едно дрво посветено на Борјан е засадено! И тоа во Солун, во American Farm School, благодарение на почитуваните John & Athena Boutaris. Забележано е во книгата на сеќавања во училишната црква St. John Chrysostomos.

Annonce et petit mot:

On pense souvent a vous. On n'a pas oublie. Et je veux te dire une chose, une petite nouvelle, avec des amis italiens on a recueilli l'argent pour creuser un puits en Inde, dans un village du delta du Gange, ou les gens souffrent la faim et le soif. Avoir de l'eau c'est la vie... Et pour cela, nous avons voulu dedier ce puits a Borjan. Il aura son nom et un petit peu de lui vivra dans chaque goutte d'eau… Le puits sera creuse a la fin de novembre, dans la zone des iles du delta du Gange, dans une region qui s'appelle Sunderban (la foret merveilleuse). Alors suivront photos et un mot ecrit par l'organisation humanitaire en charge.

On vous embrasse,
Patrizia Castaldi, Roma

Ова е најава од нашата почитувана пријателка од Рим - Г-ѓа Castaldi Patrizia, дека во Ноември ќе биде ископан бунар во Индија, во сиромашен предел на реката Ганг, наречен Sunderban или прекрасна шума. Таму децата страдаат од глад и жед. А водата значи живот. Овој бунар ќе му биде посветен на Борјан, ќе го носи неговото име, и дел од него ќе живее во секоја капка вода.... Повеќе слики и информации ќе следат наскоро од одговорната хуманитарна организација за настанот благодарение на Гѓа Castaldi и нејзините пријатели во Италија.

Посветено на Борјан, инспирирано од Малиот Принц,
нацртано од Jean-Marie Cottin, Франција, Септ. 2003

Посветено на Борјан, подарено на фамилијата во Март 2003,
сплетено со љубов од Anja Widmar, Словенија

Поезија посветена на Борјан од почитуваната Г-ѓа Тренчева, март '03 г.

ПРЕЛЕСТА ГО СПЕПЕЛИ ЛЕТОТ

На БОРЈАН, вознесен на 22 години

Сееше смеа меѓу бозјето
во сончевата градина
Замириса таа
на мајчина душичка и зумбул
Ја огради убавината со мил збор
од лошите погледи на ненависта
Бликаше извор на ведрина
од твојот ширен поглед
Го пргрнуваше немирот на морето
Распостилаше дружби меѓу птиците
Височината на узгорнината
ја накачуваше лесно без замор
Ги креваше високо гранките,
првите разгалени цутови
со соништата младешки,
на ѕвезденото небо обвиснати
Природата ѕунеше од восхит,
од устремот на животот,
како никогаш да не ќе заврши
пролетта
Неспокојно е тоа годишно време
Во секој час се вовира бдеење
Немир се протнува во секој процеп
на новиот разлистен живот,
на работливоста на мравките,
маѓу нежните прсти
на јасминовите крошни
во младото гнездо под стреата,
во вишокот на среќата
Во облакот смрачен
што се загледува во твојата блескава зеница,
дел од сеопштата прелест

Сомнеж го засенчи погледот без порок
Те вкопа самотен
во космичкиот метеж на материјата
Мамката на ненавист беше отворена
и тишина распослана,
онаа тишина безбојна
што ја плаши и најмал ведар зуј,
додека нетрпеливоста на болката
копнежливо се вовиреше
во секој агол на душата
Се проби низ сончевина невремето,
низ латица на миризлива китка,
со налет на див бран
и бодежи длабоки на темнината,
вжилени цврсто во бурата
На прелеста и се снеможија крилјата
во својот пламен го спепели летот,
убавината на вселената
Може ли грдоста сега
да му се опули в лице на ангелот

Бавно пулсираше денот
Крилјата на гулабот преселуваа гнездо
Пролета го чекореше малото растојание
до сонот,
безличен и тврд.

МИРЈАНА ТРЕНЧЕВА

Необјавена песна